To też jest Kanada: siedem zapałek w słoiku, sny o czubkach drzew, powiewające na wietrze czerwone suknie, dzieci odbierane rodzicom o świcie. I ludzie, którzy nie mówią, że są absolwentami szkół z internatem. Mówią: jesteśmy ocaleńcami. Przetrwaliśmy.

Dlaczego Kanada ściąga dziś z pomników i banknotów swoich dawnych bohaterów? Jak to możliwe, że odbierano tam dzieci rodzicom? Czyja ręka temu błogosławiła?

Joanna Gierak-Onoszko przywiozła z Kanady opowieść o niewyobrażalnym kosz- marze. Mocny, znakomity debiut.
[Wojciech Tochman]

To książka o Kanadzie, jakiej nie znamy i jakiej wolelibyśmy nie znać. Zbyt polubiliśmy myśl, ze to kraj szczęśliwy. Joanna Gierak-Onoszko musi nas boleśnie rozczarować. Sprawdza, wjaki sposób Kanadyjczycy mierzą się dziś z grzechami swojej przeszłości. Punktuje absurdy i pułapki tych rozliczeń, pokazuje, ze naszej kulturze brakuje skutecznych narzędzi i wzorców, by naprawiać zło. To pasjonująca opowieść o duchowych granicach zachodniej cywilizacji. W czasie lektury nie raz złapiemy się za głowę.
[Katarzyna Surmiak-Domańska]

Pojednanie jest procesem o wyraźnym początku, ale bez końca.

Opowieść o kolonializmie, ambicji i pragnieniach, które czynią nas ludźmi.

W 1841 roku słynny brytyjski odkrywca sir John Franklin i jego żona, lady Jane, przeprowadzają się do kolonii karnej - Ziemi van Diemena. Na miejscu lady Jane zachwyca się energiczną Aborygenką, Mathinną, którą postanawia adoptować. Jej edukacja ma być pokazem triumfu cywilizacji nad ukrytymi w każdym człowieku barbarzyństwem, porywczością i pożądaniem.
Kilkanaście lat później sir John Franklin wraz ze swoją załogą i dwoma statkami znika na Arktyce, dokąd wyruszyli w poszukiwaniu słynnego Przejścia Północno-Zachodniego. Kiedy w Anglii pojawiają się doniesienia o kanibalizmie, którego mieli się dopuścić członkowie ekspedycji, opinia publiczna jest wstrząśnięta. Czy tak mogli postąpić ludzie, którzy niosą cywilizację całemu światu?

Lady Jane, chcąc ocalić reputację męża, zwraca się o pomoc do będącego wtedy u szczytu sławy Charlesa Dickensa. Pisarz przygotowuje sztukę zainspirowaną wyprawą Franklina. W miarę jak zagłębia się w historię brytyjskiego odkrywcy, zaczyna rozumieć, że tym, co pozwala zatriumfować nad barbarzyństwem, nie jest rozum...
Czy lepiej dać ujście swoim pragnieniom i żądzom, czy tłumić je i tłamsić? Każde rozwiązanie może być rujnujące.